Ιδιαίτερα η Βάιλ ήταν πιεστική χωρίς ωστόσο να θεωρηθεί ενοχλητική. Ο Κουρτ άκουγε με σκεπτικισμό όσα η Μήντια τους έλεγε, ενώ Εκείνος και Εκείνη έδειχναν πως είναι μάλλον αποστασιοποιημένοι απ’ όσα άκουγαν. 

Έχοντας πια περάσει η ώρα αποσύρθηκαν στα δωμάτιά τους δίνοντας ραντεβού για πρωινό στο σαλόνι το επόμενο πρωί. 

Παραμονή Χριστουγέννων η μέρα και ξύπνησαν από τα κάλαντα των παιδιών. Πήραν πρωινό και βγήκαν σεργιάνι στην παραλιακή ζώνη της Αίγινας, που έσφυζε από ζωή. 

Ιδιαίτερα κοντά στο λιμάνι τα γνωστά στέκια είχαν αρχίσει από νωρίς να έχουν κόσμο, ενώ τα πλοία έφερναν ολοένα και περισσότερους επισκέπτες. 

Ήταν μια ωραία ηλιόλουστη μέρα, που δεν θύμιζε Χειμώνα αλλά περισσότερο Άνοιξη. 

Οι Αϊ Βασίληδες ωστόσο και τα κάλαντα θύμιζαν πως ήταν Χριστούγεννα και για άλλη μια φορά θα γιορταζόταν η γέννηση του Χριστού, ενώ οι τρεις μάγοι θα έφταναν επιτέλους στη Βηθλεέμ αργά το βράδυ, κατάκοποι αλλά δικαιωμένοι.

Η ατμόσφαιρα ήταν εορταστική, όπως άρμοζε στη μέρα και τα μόνιππα πηγαινοέρχονταν με ενθουσιώδεις επιβάτες και επιβλητικούς αμαξάδες να τα οδηγούν, κατευθύνοντας υπερήφανα άλογα. 

Οι εικόνες διαδέχονταν η μια την άλλη και μια αλληλουχία γεμάτη χαρά που είχε συνεπάρει τον γράφοντα, που είχε αφεθεί στο θέαμα των στιγμών αυτών αλλά και της γενικότερης εορταστικής ατμόσφαιρας. 

Τελικά η απόφασή του να μείνει στην Αίγινα για τις γιορτές των Χριστουγέννων ήταν η καλύτερη τη δεδομένη στιγμή.

-ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ-