Για την επίσκεψη αυτή συνέβαλε καθοριστικά μάλιστα το γεγονός ότι η Μονεμβασιά είναι πατρίδα του σπουδαίου ποιητή Γιάννη Ρίτσου, την ποίηση του οποίου η παρέα των δύο ζευγαριών εκτιμά ιδιαιτέρως. 

Γι’ αυτή την ποίηση συζήτησαν πολύ πηγαίνοντας στη φημισμένη καστροπολιτεία, την οποία, παρεμπιπτόντως, ο Καζαντζάκης έχει αποκαλέσει Γιβραλτάρ της Ελλάδας, ενώ αλλιώς αποκαλείται Μόνη Έμβασις και ακόμα Μενεξέ Καλεσί, που σημαίνει κήπος με τους μενεξέδες. 

Βαριά και βαθιά στο χρόνο η ιστορία της Μονεμβασιάς. Ο θεόρατος βράχος που την αφορά σκυθρωπός με τάσεις απομονωτικές, έχεις την αίσθηση ότι προσπαθεί να διαφυλάξει, και κατά πολύ τα καταφέρνει, τα τελευταία κειμήλιά του. 

Αυτή η παράξενη γεωλογική έξαρση υπήρξε η πρώτη ναυτική βάση του κόσμου. Ήταν συγκεκριμένα ο ναύσταθμος Άκρα Μινώα του Βασιλιά Μίνωα. Μετά από ισχυρό σεισμό, το 375 μ.Χ., αποκόπηκε από το Μοριά και πλέον η γέφυρα με τις 12 καμάρες που υπάρχει οδηγεί στον ανηφορικό δρόμο για την πύλη. 

Ναι η Μονεμβασιά μοιάζει πολύ με το Μυστρά, είναι και αυτή μια καστροπολιτεία, μόνο που είναι τόσο ζωντανή από την ανθρώπινη παρουσία που σε περιβάλλει μονομιάς μόλις βρεθείς σ’ αυτήν. 

Τα αστραφτερά λιθόστρωτα, τα κάτασπρα σκαλιά των σπιτιών, οι γλάστρες με τα λουλούδια είναι πόλος έλξης για ντόπιους και ξένους επισκέπτες. 

Οι δρομικές θολωτές στοές, οι πύργοι, οι πυροβολίστρες, το παραθαλάσσιο τείχος, σε προσκαλούν να ζήσεις πάνω σ’ αυτήν, όπως άλλωστε έζησαν εκεί οι Λάκωνες, οι Φράγκοι, οι Βυζαντινοί, οι Καταλανοί, οι Βενετοί και οι Τούρκοι. 

Η πόλη ήταν πασίγνωστη και στους πιο ήρεμους καιρούς για τα φημισμένα μεταξωτά που προέρχονταν απ’ αυτήν. Εδώ λειτούργησαν ονομαστά ναυπηγεία, περίφημος και ο μονεμβάσιος οίνος “Η Μαλβάζια”, κατά τους Ενετούς. 

Η Μονεμβασιά είναι μια μεσαιωνική, βυζαντινή και βενετσιάνικη πολιτεία παράλληλα, σκαρφαλωμένη στην επιβλητική πλευρά του ανατολικού βράχου. Τα λείψανα των τειχών στο τελείωμα της φτάνουν μέχρι τη θάλασσα, διατηρώντας το ανυπέρβλητο μεγαλείο τους. 

Ο ανηφορικός βασικός δρόμος μας οδηγεί στη βασιλή πύλη και βέβαια εκεί ένας άλλος κόσμος ανοίγεται, μια πρώτη εικόνα όλης αυτής της θαυμαστής και όλο ζωής καστροπολιτείας. Και τα δύο ζευγάρια την απολαμβάνουν! 

Έχουν φτάσει πλέον στο σπίτι του Ρίτσου και στέκονται μπροστά στην προτομή του και αγναντεύουν το Μυρτώο Πέλαγος. Και όπως έχουν αφεθεί στην ονειροπόληση βλέπουν στη θάλασσα να εμφανίζεται μια γοργόνα. 

-ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ-