Με αφορμή τους «παράνομους» μετανάστες της προηγούμενης εβδομάδας

Κυριακή, 11 Ιουνίου 2023 03:35

Με αφορμή τους «παράνομους» μετανάστες της προηγούμενης εβδομάδας

Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ Η «ΠΑΡΑΝΟΜΗ» ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΚΑΘΕ ΓΩΝΙΑΣ ΤΗΣ ΓΗΣ

Του Σωτήρη Βλάχου

«ΕΡΓΑΛΕΙΟΠΟΙΗΣΗ» ΤΩΝ «ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ» ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Ενημερώθηκε ο κόσμος της Ελλάδας ξανά για την εργαλειοποίηση «παράνομων» μεταναστών από μέρους της τουρκικής κυβέρνησης.

Η χρησιμοποίηση των όρων εργαλειοποίηση και παράνομοι έχει πολύ συγκεκριμένο στόχο: να πείσει ότι αφού είναι παράνομοι και εργαλειοποιούνται από τον εχθρό, και αφού είναι κάτι άλλο από εμάς, πολύ σωστά υψώνονται φράκτες και συρματοπλέγματα.

Ούτε κουβέντα δεν λέγεται για τους λόγους πίσω από την μαζική πια παρουσία «παράνομων», για τις «ειρηνευτικές» επεμβάσεις της Δύσης που κατάστρεψαν χώρες ολόκληρες δημιουργώντας «παράνομους» που διεκδικούν μια θέση στον ήλιο.

Ούτε κουβέντα για τη στήριξη που έδωσε το ελληνικό κράτος σε αυτές τις στρατιωτικές επεμβάσεις.

Δυνατό στοιχείο αυτής της προπαγάνδας αποτελεί και το ότι οι «παράνομοι» είναι άλλοι, διαφορετικοί από εμάς.

Τίποτε όμως πιο αναληθές δεν υπάρχει.

Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΑΠΛΑ ΘΕΩΡΙΑ

Ο σημερινός άνθρωπος, ο Homo Sapiens, με όλες τις εθνικές ταυτότητες που τον χωρίζουν, είναι ένα και μοναδικό είδος.

H ιδέα ότι ο σύγχρονος άνθρωπος είναι ένα και μοναδικό είδος που εξελίχθηκε από άλλα είδη, ήταν αποτέλεσμα του βιβλίου του Κάρολου Δαρβίνου, «Η Καταγωγή των Ειδών», που εκδόθηκε το 1859.

Ο Κάρολος Δαρβίνος αλλά και ο σύγχρονός του Γουάλας, μπόρεσαν με λίγα στοιχεία και ενδείξεις να συλλάβουν τους μηχανισμούς, τους νόμους μέσα από τους οποίους η ζωή εξελίχθηκε.

Οι Δαρβίνος και Γουάλας ήταν οι πρώτοι που συνέλαβαν ότι κάθε είδος έχει προκύψει από ένα προηγούμενο. Ήταν μια φοβερή σύλληψη από μέρους των δύο επιστημόνων.

Για χρόνια πολλά όμως, για πάνω από αιώνα, αποδεικτικά στοιχεία ήταν σχεδόν ανύπαρκτα, ειδικά όσο αφορούσε την εξέλιξη του ανθρώπου.

Σήμερα, αναρίθμητα τεκμήρια /απολιθώματα τεκμηριώνουν ότι η εξέλιξη «δεν είναι απλά θεωρία».

Αυτό αποτελεί μεγάλο /αξεπέραστο πρόβλημα για τους αρνητές της εξέλιξης, τους υποστηρικτές της άποψης της δημιουργίας του κόσμου από το Θεό.

Ακόμα και η πιο επεξεργασμένη θεωρία μπορεί να αμφισβητηθεί. Τα χειροπιαστά ευρήματα, τα απολιθώματα στην περίπτωση μας, όχι.

Στην διάρκεια της ζωής του πλανήτη μας, υπήρξαν μεγάλες εξαφανίσεις στις οποίες χάθηκε η συντριπτική πλειοψηφία των ειδών. Και εμφανίστηκαν άλλα.

Κατ’ ακρίβεια δεν εμφανίστηκαν αλλά ήταν εξέλιξη νέων ειδών από προηγούμενα που επιβίωσαν των μεγάλων εξαφανίσεων.

Οι πρόγονοι μας, οι πίθηκοι του αρχαίου κόσμου, έζησαν 40 με 20 εκατομμύρια χρόνια πριν, οπόταν και ξεκινά η Μειόκαινος (Miocene) περίοδος που εκτείνεται μέχρι 5 εκατομμύρια χρόνια πριν.

Κατά την Μειόκαινο περίοδο συντελέστηκαν δραματικές αλλαγές στο περιβάλλον.

Μειώθηκε κατά πολύ η έκταση των δασών και μεγάλωσε πολύ η έκταση των λιβαδιών.

Μεγάλοι πληθυσμοί πιθήκων αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα δέντρα σε αναζήτηση τροφής, αλλά επέστρεφαν σε αυτά για καταφύγιο.

Άλλοι εγκαταλείψαν τα δέντρα για πάντα.

Οι ικανότητες των προγόνων μας που τους επέτρεπαν να επιβιώνουν πάνω στα δέντρα, δεν ήταν πια χρήσιμες.

Νέες ικανότητες και νέα χαρακτηριστικά έπρεπε να διαμορφωθούν.

Για το μέρος των πληθυσμών των πιθήκων του παλαιού κόσμου που κατέβηκε από τα δέντρα για αναζήτηση τροφής, αλλά επέστρεφε σε αυτά για καταφύγιο, οι αλλαγές δεν ήταν τόσο δραματικές.

Σε αυτούς τους πληθυσμούς ανήκει η οικογένεια των ανθρωποειδών πιθήκων (great apes) που εμφανίστηκε τότε.

Ο Ponginae, που δύσκολα τον ξεχωρίζεις από τον Ουρακοτάγκο, έζησε περισσότερο από 12 εκατομμύρια χρόνια πριν και ήταν δημιούργημα των νέων συνθηκών που η Μειόκαινος περίοδος δημιούργησε.

Το ίδιο και ο Ουρακοτάγκος που εμφανίστηκε περίπου εκείνη την εποχή.

Για τους πληθυσμούς όμως που εγκατέλειψαν τα δέντρα για πάντα, οι αλλαγές ήταν δραματικές.

Πλεονέκτημα επιβίωσης τώρα δεν έδιναν τα δυνατά μπράτσα, αλλά οι πιο όρθιοι σκελετοί που επέτρεπαν στο είδος να τρέξει πιο γρήγορα, αλλά και να μπορεί να έχει το κεφάλι πάνω από τη ψηλή βλάστηση και να δει το λιοντάρι που ερχόταν.

Οι πιο όρθιοι είχαν πιθανότητες. Οι άλλοι ήταν καταδικασμένοι.

Μέσα από τον αφανισμό των τελευταίων και την επιβίωση σταδιακά των πιο όρθιων, φτάσαμε στον άνθρωπο.

ΤΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΒΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ

Πριν περίπου 4 εκατομμύρια χρόνια φτάνουμε στην Λούση, τον Αυστραλοπίθηκο (Australopithecus), ένα είδος που όπως θα δούμε πιο κάτω, αποτελεί μια φοβερή, καθοριστική εξέλιξη στην πορεία προς τον άνθρωπο.

Lucy (Australopithecus).

Το συγκεκριμένο απολίθωμα που ονομάστηκε Λούση βρέθηκε στην Αιθιοπία το 1974 και είναι το πρώτο ζωντανό που θεωρείται ανθρωποειδές, του είδους Australopithecus Afarensis.

Χρονολογείται πριν από περίπου 3,2 εκατομμύρια χρόνια.

Τη Λούση ακολούθησε ο Ικανός Άνθρωπος (Homo Habilis).

Homo Habilis

Ο Ικανός Άνθρωπος έμοιαζε με τον Αυστραλοπίθηκο με πολλούς τρόπους, αλλά είχε μεγαλύτερο εγκέφαλο, μικρότερα δόντια και σιαγώνες, πιο «ανθρώπινα» πόδια και πιο ικανά χέρια.

Έζησε πριν από περίπου 2.5 με 1.6 εκατομμύρια χρόνια.

Τον Ικανό Άνθρωπο ακολούθησε ο Όρθιος Άνθρωπος (Homo Erectous).

Homo Sapiens (εμείς) και Homo Erectous

Ο Όρθιος Άνθρωπος ήταν ακόμα ένα βήμα προς τον άνθρωπο (Homo Sapiens). Έζησε 2 εκατομμύρια με140 χιλιάδες χρόνια πριν.

Τα τελευταία χρόνια έχουν ανακαλυφτεί και άλλα ενδιάμεσα είδη.

Ήταν η Λούση όμως που αποτέλεσε τη φοβερή, καθοριστική εξέλιξη.

…Συνέχεια στην επόμενη έκδοση της στήλης την ερχόμενη Κυριακή: «Από τον πιθηκάνθρωπό στον άνθρωπο – η γη κατακτιέται στο σύνολο από απιστοποίητους μετανάστες της ίδιας ράτσας»