Τέτοια ατμόσφαιρα όμως δεν υπήρχε και ο γράφων με εμφανή διάθεση νοσταλγίας αφέθηκε νοερώς να ταξιδέψει σε άλλες εποχές, τότε που η προεκλογική ατμόσφαιρα ήταν έντονη και θορυβώδης.
Αυτή εποχή όμως έχει περάσει πια και αυτή που ακολούθησε, όσο και αν τη ζει, αισθάνεται πως δεν τον αφορά και τόσο ώστε να λειτουργεί ως ενεργός πολίτης στα πλαίσιά της. Θα ήθελε να ψηφίσει πάντως, και θα το έκανε, αν είχε τα εκλογικά του δικαιώματα εν Αθήναις και όχι αλλού απ’ όπου εκ παραδρομής δεν τα έχει ακόμα μεταφέρει.
Έτσι λοιπόν δεν θα ψηφίσει αλλά δεν τον απασχολεί κιόλας ιδιαίτερα.
Ευρωεκλογές λοιπόν στην τελική ευθεία και οι συζητήσεις περί Ευρώπης ελάχιστες σε σχέση με τη σημασία των ευρωεκλογών που επικαλούνται τα κόμματα και οι υποψήφιοί τους, άνδρες και γυναίκες που πασχίζουν να πείσουν για το πόσο αξιόλογες θέσεις έχουν και βρίσκουν τοίχο αδιαφορίας μπροστά τους και πολύ συχνά απαξίωσης.
Έτσι λοιπόν, επιδίδονται σε ομιλίες - παράλληλους μονολόγους, όπου κοιτάζοντας προς την Ευρώπη μόνο γι’ αυτήν δεν μιλούν, αντίθετα δίνουν και παίρνουν οι μικροκομματολογίες, ασήμαντες προφανώς από κάθε πλευρά.
Ο γράφων παρατηρεί, όπως και πολλοί άλλοι, πως υπάρχουν πλέον αρκετοί κομματικοί σχηματισμοί με ονοματεπώνυμο ιδιοκτήτη, γεγονός ιδιαίτερα ενοχλητικό και είναι δεδομένο πως και άλλα κόμματα παραδοσιακά αρχηγικά θα ήθελαν να κάνουν το ίδιο και ίσως το κάνουν τελικά το επόμενο διάστημα,
τουλάχιστον έτσι φαίνεται από τις προθέσεις τους.
Όλα αυτά δείχνουν μια παρακμιακή κατάσταση άξια χλευασμού, σκέφτεται ο γράφων ευρισκόμενος σε μια παρέα που συζητά για τις διακοπές της.
-ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ-