Τόσο απλά λοιπόν είναι τα πράγματα, σκέφτεται και αναρωτιέται ο γράφων, πίνοντας τη μπύρα που συνοδεύει το μεζέ που μόλις πιρούνισε.
Για διακοπές δεν έχει ακόμα αποφασίσει, αφού εκκρεμεί η διευθέτηση του αρχείου που επεξεργάζεται αυτό τον καιρό στη Θεσσαλονίκη, όπου και σύντομα πάλι θα βρεθεί για να συνεχίσει από κοντά την επεξεργασία αυτή.
Θα μπορτούσε βέβαια αυτό το ταξίδι στη συμπρωτεύουσα να συνδυαζόταν με διακοπές αλλά προς το παρόν δεν έχει σκοπό να κάνει αυτόν τον συνδυασμό.
Σκοπεύει να επιστρέψει σύντομα στην Αίγινα και να συνεχίσει την έρευνά του στη βιβλιοθήκη του Ιάσονα Γουηβέριου, όπου και θα μελετήσει ενδελεχώς τους τόμους που συνθέτουν τη λέξη Α-Ε-Ι-Μ-Π-Ρ-Ε-Χ-Ο-Ν-Τ-Α και είναι κλεισμένοι με κωδικούς που ακόμα αγνοεί.
Στην Αίγινα λοιπόν θα ξεκαλοκαιριάσει κατά πάσα πιθανότητα και επιστρέφοντας ενδιάμεσα στην Αθήνα όταν χρειάζεται.
Οι καλοκαιρινές μακρινές αποδράσεις ανήκουν πια στο παρελθόν, σκέφτεται, αν και ο ταξιδιώτης μέσα του έχει τις αντιρρήσεις του.
Και ενώ η παρέα που βρίσκεται και ο γράφων εν Αθήναις συζητά για διακοπές στη Μάνη, ο Μαρμόλικος μαζί με τον Μπαϊρονάκο οργώνουν την επικράτειά της απ’ άκρη σ’ άκρη, στη μεσσηνιακή και τη λακωνική πλευρά της, στα στέκια Γουηβεράκων και Μανεστράκων και μιλώντας αρνητικά για την υποψηφιότητα του Σώζοντα και καθόλου αναφερόμενοι στην υποψηφιότητα του Μαρμόλικου.
Όλα αυτά δεν αργούν να κυκλοφορήσουν και να φτάσουν στα αυτιά του Ιάσονα Γουηβέριου, ο οποίος πάντως να σημειωθεί δεν κάνει τίποτα που να δείχνει αντίδραση σε αυτά που μαθαίνει. Απλώς περιμένει.
-ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ-