Επιστολές μιας παραπαιδαγωγού: «Εκτός αν το συνηθίσουμε κι αυτό»

Τετάρτη, 08 Μαρτίου 2023 01:29

Επιστολές μιας παραπαιδαγωγού: «Εκτός αν το συνηθίσουμε κι αυτό»

Franz_Wilhelm_Seiwert

Αγαπητέ αρχισυντάκτη,

τί θα είναι η 8^η Μαρτίου 2023; Η πρώτη ημέρα όπου θα είμαστε μαζικά η αλλαγή που θέλουμε να δούμε στην χώρα μας; Ή μια ακόμη μαζική «στάση» που οι «επιστήμονες» στο πλάι των κυβερνήσεων ξέρουν πως να καταφέρουν και πάλι να την αποδομήσουν, ακόμη και να τη στρέψουν εναντίον των αξιών μας; Πολλά τα αιτήματα της 8^ης Μαρτίου και σε όλους τους τομείς, γιατί όλοι οι τομείς πλήττονται. Δυνατοί επιστήμονες, με στέρεες γνώσεις και καλά δοκιμασμένες μεθόδους σχεδιάζουν μεθοδικά και σύνθετα όσα συμβαίνουν σε εμάς τους απλούς ανθρώπους. Είναι πολλοί οι άνθρωποι που την ίδια στιγμή που εμείς «απλά» βγαίνουμε στο δρόμο, αυτοί «σύνθετα» υλοποιούν την αποδυνάμωσή μας. Όταν εμείς αρθρώνουμε ένα σύνθημα λίγων λέξεων έχουν έτοιμο ένα πολυσέλιδο έργο για να το ακυρώσουν. Τεράστια κεφάλαια επιστημονικής γνώσης, που μόνο με εκπαίδευση γίνονται κατανοητά, καθημερινά κατορθώνουν να μας διαχειριστούν, χάρις στην έλλειψη κατάλληλης παιδείας και εκπαίδευσης. «Απλά» εμείς, «σύνθετα» αυτοί. Και καταφέρνουν το ακατόρθωτο: Να τα συνηθίζουμε όλα.

Χρειάζεται εκπαίδευση για να συλλάβουμε ότι η καθολική ηλεκτρονική μας «διακυβέρνηση», από κρατικούς και μη φορείς δεν είναι φυσιολογική κατάσταση.

Όμως εκπαιδευμένοι επιστήμονές καταφέρνουν καθημερινά να κάνουν την διείσδυση όλων αυτών στο μυαλό και τη ζωή μας κανονικότητα σαν να ήταν πάντα έτσι.

Ξεχάσαμε ότι η τεχνολογία υποσχόταν περισσότερη «ζωή» και λιγότερη γραφειοκρατία και αποδεχτήκαμε λιγότερη «ζωή» και ατέλειωτη νέας μορφής γραφειοκρατία του διαδικτύου.

Το συνηθίσαμε.

Χρειάζεται εκπαίδευση για να νοιώσουμε τον τρόπο που αλλοιώθηκαν οι ανθρώπινες σχέσεις, από την «καλημέρα» στον γείτονα, τις παρέες και τις φιλίες, ως την συντροφικότητα και τις σεξουαλικές σχέσεις.

Οι εκπαιδευμένοι επιστήμονες καταφέρνουν να «παντρέψουν» ανθρώπους με τον εαυτό τους, με αντικείμενα και είδωλα και να περιβάλλουν με προϊόντα, υπηρεσίες και συναλλαγές κάθε ανθρώπινη σχέση.

Οι μεγαλύτεροι το συνηθίσαμε, τα παιδιά μας μεγαλώνουν με αυτό, δεν τίθεται θέμα συνήθειας.

Χρειάζεται εκπαίδευση για να κατανοήσουμε ότι το εθνικό ταπεραμέντο χειραγωγείται, η ιστορία κατασκευάζεται και όσο κι αν νοιώθουμε ότι έχουμε ταυτότητα, είμαστε μόνοι μας μπροστά στον ειδικό επιστήμονα που την διαμορφώνει.

Μπροστά σε αυτόν, που όλη του η εργασία είναι πως θα στρέψει την εμπιστοσύνη, την αγαθότητα, το φιλότιμο, την αγάπη μας, το πάθος μας σε αδυναμία αντίστασης σε οτιδήποτε, μόνο κατάλληλη και σε βάθος εκπαίδευση μπορεί να μας βοηθήσει.

Όλη του τη μέρα την περνάει ως επιστήμονας ακριβοπληρωμένος χειραγωγός μας κι εμείς σε όλη μας τη μέρα δεν διαθέτουμε ένα λεπτό να συλλογιστούμε, να εκπαιδευτούμε σε αυτό, γιατί εργαζόμαστε για ένα κομμάτι ακριβό ψωμί.

Όμως, κι αυτό συνηθίζεται.

Χρειάζεται εκπαίδευση για να συλλάβουμε τους πραγματικούς θανάτους που συμβαίνουν και όχι μόνο εκείνους που βλέπουμε στην οθόνη.

Οι εκπαιδευμένοι επιστήμονες κατάφεραν να «εξαφανίσουν» τριανταπέντε χιλιάδες νεκρούς της πανδημίας και χιλιάδες αδικοχαμένους, όπως τους κατέδειξε ξεκάθαρα η επιστημονική έρευνα.

Όμως είμαστε έτοιμοι για τις επόμενες δεκάδες χιλιάδες νεκρούς της επόμενης πανδημίας, την οποία και πάλι επισημαίνει η επιστήμη.

Το συνηθίσαμε κι αυτό.

Αγαπητέ αρχισυντάκτη, χρειάζεται εκπαίδευση, πολλή εκπαίδευση.

Να ανακαλύψουμε τα βιβλία που κρύφτηκαν και δεν ξανατυπώθηκαν.

Να δομήσουμε τα αναλυτικά προγράμματα και τα προγράμματα σπουδών που ποτέ δεν επιτράπηκε ακόμη και να ξεστομιστούν.

Να ακούσουμε τους δασκάλους που δεν τους δίνεται βήμα, τους εκπαιδευτικούς που σωπαίνουν, που αγνοούνται χαρακτηριστικά, τους καθηγητές με την καθαρή ματιά.

Να ξαναβρούμε τα μαθήματα που καταργήθηκαν, τις γνώσεις που απαγορεύτηκαν ρητά ή άρρητα, τις σπουδές που απαξιώθηκαν, την έρευνα που δεν ανδρώθηκε ποτέ.

Να διαβάσουμε, να μελετήσουμε, να ασκηθούμε, να κρατήσουμε σημειώσεις, να αναστήσουμε τη γνώση που μας ανήκει και να την κρατήσουμε ζωντανή.

Να γραφτούν οι μελέτες που πρέπει, οι έρευνες που χρειάζεται, τα βιβλία που λείπουν και να διαβαστούν.

Χρειάζεται εκπαίδευση.

Και η εκπαίδευση χρειάζεται υπομονή.

Να κάνουμε υπομονή και μόνο να βεβαιωνόμαστε ότι η εκπαίδευση είναι η εκπαίδευση που θέλουμε.

Να μην απογοητευόμαστε, αλλά να προσπαθούμε σα μαθητές που έχουν αποφασίσει ότι θα αποφοιτήσουν.

Σαν γεωργοί που ξέρουν ότι ο σπόρος δεν φαίνεται αλλά θα φέρει πολλούς καρπούς.

Χρειάζεται εκπαίδευση για να κατανοήσουμε ότι οι «δεκάδες νεκροί της καθημερινότητας» που μόλις ξεκίνησαν, οι αδικοχαμένοι, οι τυχαίοι, εσείς κι εγώ, αγαπητέ αρχισυντάκτη, ήρθαν για να μείνουν και να αυξηθούν, εφ’ όσον τα πράγματα δε θα αλλάξουν και όλα δείχνουν ότι θα επιδεινωθούν.

Εκτός αν το συνηθίσουμε κι αυτό.

Ας χαρούμε την «πρώτη ημέρα»

Η παρα-απεργός