Στριφνή φυσιογνωμία ο στρατηγός, αν και καλοκάγαθος, είχε αφεθεί πια στις αναμνήσεις του, ιδιαίτερα από τη θητεία του στην Κύπρο, όπου είχε λάβει μέρος ως ταγματάρχης υπερασπιζόμενος σθεναρά τον αρχιεπίσκοπο Μακάριο, τον οποίο παρεμπιπτόντως αντιπαθούσε ιδιαίτερα και δεν δίσταζε να το δείχνει. 

Όταν χρειάστηκε όμως τον υπερασπίστηκε, ρισκάροντας μάλιστα ως και τη ζωή του. 

Στην Κύπρο έμεινε ως τη δεκαετία του ‘80 και επέστρεψε από εκεί πολυπαρασημοφορηένος για τις υπηρεσίες του και ήδη με τον βαθμό του υποστρατήγου. 

Εκ πρώτης όψεως είχε κάθε λόγο να καμαρώνει, αλλά δεν το έκανε και όχι για λόγους σεμνότητας. 

Ήταν προφανές πως κάτι απασχολούσε τον στρατηγό Παρμενίωνα Ευκλεονίδη, γυρίζοντας από την Κύπρο αλλά ούτε το στενό του περιβάλλον γνώριζε τι ακριβώς ήταν αυτό. 

Μονος φίλος του πια ο Πανούσος Γουηβεράκης, με τον οποίο βρισκόντουσαν στη Μάνη κατά καιρούς. 

-ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ-