Το έλεγε με έμφαση και έδειχνε να το πιστεύει κιόλας, τόσο που θα έπειθε οποιονδήποτε ανυποψήφιαστο συζητούσε μαζί του. 

Ο γράφων πάντως δεν ήταν ανυποψίαστος και η γνωριμία-συνεργασία με τον Μπρεκ τον είχε υποψιάσει ακόμα περισσότερο. 

Ο Μπρεκ άλλωστε είχε πολλά νταραβέρια με τον Πότη και προσπαθούσε όσο περισσότερο γινόταν να εκμεταλλεύεται τον σχολιαστικό του οίστρο, που σε κάθε περίπτωση βεβαίως ήταν και κουτσομπολιό με τα όλα του. 

Οι δυο τους συμπλήρωναν ο ένας τον άλλο και ο Μπρεκ αναγνώριζε πως οι πληροφορίες του Πότη,  ακόμη και ως κουτσομπολιά σε ορισμένες περιπτώσεις, ήταν πολύτιμες, όπως αυτές που αφορούσαν την υπόθεση της Φωτεινής Μανεστράκου, που ο Μπρεκ δεν αποφάσισε να ξεχάσει και κάθε φορά έβρισκε τρόπο να ασχολείται μαζί της. 

Και αυτή τη φορά την ευκαιρία του είχε δώσει η απρόσμενη επιστροφή του Βαλέριου Γουηβέριου. 

Και μπορεί να είχε καταλαγιάσει κάπως η ενασχόλησή του με την υπόθεση αυτή αλλά η επιστροφή του Βαλέριου του έδωσε μια απρόσμενη ευκαιρία να ξανασχοληθεί μαζί της. 

Δεν είχε σκοπό πάντως να το κάνει απροκάλυπτα αυτή τη φορά. 

Αλλωστε ήξερε πως θα συναντούσε αντιδράσεις, γι’ αυτό και αποφάσισε να είναι διπλωματικός στις κινήσεις του και βέβαια, κόντρα στη φύση του, ιδιαίτερα προσεκτικός. 

Ήταν μεγάλη η προσπάθεια εκ μέρους του και δεν έγινε βέβαια εύκολα πιστευτή. 

Έφτασε πάντως στη Μάνη και αφού περιδιάβηκε Αρεόπολη και Οίτυλο και συζήτησε περί πειρατείας και πειρατών, άραξε στη Στούπα με σκοπό να κάνει στέκι του το MYLÓ και να κάνει εκεί τις συναντήσεις του. 

-ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ-