Την αποτυχία της ανακύκλωσης, την αναφέρουν οι ειδικοί, την βλέπουμε και καθημερινά.

Σε μια πόλη που έχει διακριθεί για την ανακύκλωσή της, δεν θα βρει ποτέ ο παιδαγωγός έναν σωστά γεμισμένο μπλε κάδο να δείξει στα παιδιά.

Αντίθετα όποιον κάδο κι αν ανοίξεις θα δεις μέσα τριών κατηγοριών «σακούλες» (αν και κανονικά δεν επιτρέπονται οι σακούλες στους μπλε κάδους):

- Απορρίμματα από πολίτες που γνωρίζουν ακριβώς τι ανακυκλώνεται στην πόλη μας.

- Απορρίμματα από πολίτες που προσπαθούν να ανακυκλώσουν, όμως, αβοήθητοι.

- Απορρίμματα από πολίτες για τους οποίους μπλε και γκρι κάδοι είναι το ίδιο.

Εκατομμύρια δραχμές στην αρχή και ευρώ στην συνέχεια για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής ιδέας της ανακύκλωσης έγιναν απλές επιτελικές απορροφήσεις κονδυλίων χωρίς αποτέλεσμα. Άλλη ιστορία αυτή, άλλος κόμπος στο λαιμό του παιδαγωγού για την αειφορία.

Και στη συνέχεια το τοπίο της ανακύκλωσης ενεπλάκη με την πολιτική και την «οικονομία» αρνητικά, έγινε πολλάκις θέμα στις ειδήσεις και βδέλυγμα του επιχειρηματικού πολιτισμού μας για τον παιδαγωγό που προσπαθεί για το περιβάλλον και καλείται να εξηγήσει στα παιδιά τι συμβαίνει.   

Έτσι, ένα ένα τα «ρεύματα» της ανακύκλωσης άρχισαν να αποτυγχάνουν και να υπάρχουν, μάλλον, μόνο στα απολογιστικά δελτία των χρηματοδοτούμενων προγραμμάτων. Τι άλλο δείχνει η μαινόμενη κλιματική κατάρρευση και η ποιότητα του περιβάλλοντός μας;

Να λοιπόν που ήρθε και η ώρα των φαρμάκων να «ανακυκλωθούν».

Ο πολίτης αναρωτιέται: η «ανακύκλωση φαρμάκων» έχει κάποιο ανθρωπιστικό, περιβαλλοντικό στόχο ή είναι μια ενέργεια με καθαρά οικονομικά (άρα κερδοκεντρικά) κίνητρα;

Στη συνέχεια ο πολίτης που ενδιαφέρεται βλέπει το εθνικό σύστημα επαναχρησιμοποίησης φαρμάκων να μη λειτουργεί στην πράξη, βλέπει τις τιμές των φαρμάκων να εκτοξεύονται και τις ελλείψεις για οικονομικούς λόγους επίσης. Και βγάζει τα συμπεράσματά του.

Βέβαια, ο πολίτης είναι ο διαχειριστής της μικρής και σημαντικής οικονομικής μονάδας που λέγεται οικογένεια. Αν θα έχει ηθική και περιβαλλοντική συνείδηση στη διαχείριση – και των φαρμάκων - είναι ένα άλλο ζήτημα.

Ο παιδαγωγός, όμως, που καλείται να διδάξει την ανακύκλωση έχει μπει πλέον σε ένα νέο περιεχόμενο διδασκαλίας. Δεν μπορεί πλέον να λέει στα παιδιά αλόγιστα «ανακυκλώστε», «ανακυκλώστε φάρμακα» κ.λπ. όταν καθημερινά βλέπουν την ανακύκλωση να ακυρώνεται ή να εργαλειοποιείται.

Ο ρόλος του παιδαγωγού, αγαπητέ αρχισυντάκτη, είναι να φωτίζει τους δρόμους και τους ορίζοντες των παιδιών και όχι να ενισχύει τον αποπροσανατολισμό και το έρεβος, που με τόση τέχνη τόσοι παράγοντες δημιουργούν καθημερινά στη ζωή του…

Παρά τις δυσμενείς εξελίξεις και φέτος θα συνεχίσω να εύχομαι
καλό και άκαυτο για τα δάση μας καλοκαίρι.

Η παραπαιδαγωγός