Σύμφωνα με δημοσκόπηση της GPO, που παρουσιάστηκε στο Κεντρικό Δελτίο Ειδήσεων του Star, οι πολίτες σε ποσοστό 57,4% θεωρούν ότι δεν θα υλοποιηθούν.

Οι δηλωμένες προθέσεις για αύξηση του κατώτατου και μέσου μισθού στα 950 και 1500 ευρώ αντίστοιχα, κάποια στιγμή σε κάποια χρόνια από σήμερα, είναι στόχοι που δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν και ούτε είναι δυνατόν να μετρηθεί αν επιτεύχθηκαν.

Ποιος εργαζόμενος δεν κατανοεί ότι ακόμα και σήμερα ο κατώτατος μισθός δεν ισχύει, εκτός ίσως από τους εργαζόμενους στο δημόσιο.

Ακόμα πιο σημαντικό όμως είναι να αναφερθεί ότι την ίδια στιγμή που ο Πρωθυπουργός κάνει τέτοιες εξαγγελίες και βάζει στόχους για αύξηση των μισθών, αυτή την ίδια στιγμή η αντίληψη του κεφαλαίου και της δεξιάς για το ζήτημα των μισθών, βρίσκεται ακριβώς στην αντίπερα όχθη των εξαγγελιών.

Έχει αποκαλυφθεί επανειλημμένα αυτή η πραγματικότητα από παράγοντες της δεξιάς και των Θεσμών.  Με πρώτο βιολί, όπως πάντα, τον διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας Γιάννη Στουρνάρα, ο οποίος δήλωσε:

«Η αύξηση του κατώτατου μισθού και των αμοιβών εργασίας γενικότερα θα πρέπει να υποστηρίζουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και τη σταθερότητα των τιμών, αλλά και να διασφαλίζουν τη συνολική απασχόληση…».

«Οι μισθολογικές αυξήσεις θα πρέπει να συνεκτιμούν τις εξελίξεις στην παραγωγικότητα μεσοπρόθεσμα, καθώς και τη συγκυρία υψηλής αβεβαιότητας, διαφορετικά υπάρχει κίνδυνος να ενισχύσουν τις πληθωριστικές πιέσεις, επιδεινώνοντας την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας και τελικά μειώνοντας τα πραγματικά εισοδήματα των εργαζομένων».

Κρατήστε τους μισθούς όσο γίνεται πιο χαμηλούς, για να είμαστε όσο γίνεται πιο ανταγωνισμοί - αυτά λέει ο κύριος διοικητής με την «ευγένεια» που απαιτεί η υψηλή του αποστολή..

Αυτή είναι η ουσία της καπιταλιστικής λογικής για επιβίωση, η οποία μπορεί να επιτρέψει αύξηση των μεροκάματων σε εποχές ανάπτυξης, αλλά δεν αφήνει άλλες επιλογές από τις πολιτικές περικοπών και χαλιναγώγησης μισθών σε περιόδους βαθιάς οικονομικής κρίσης, όπως αυτήν στην οποία βρίσκεται το παγκόσμιο σύστημα από το 2008.

Για το Εθνικό Σύστημα Υγείας αρκέστηκε να μιλά για προβλήματα και όχι για τραγική κατάσταση.

Σε έρευνα του MEGA, - μια από τις πολλές που παρουσιάστηκαν σε έντυπα μέσα και τηλεοπτικές ειδήσεις - ενός MEGA που δεν μπορεί να κατηγορηθεί για αντικυβερνητική προκατάληψη, πόσο μάλλον για αριστερίζουσες εμμονές - αποκαλύπτεται  η τραγική κατάσταση στα νοσοκομεία, τα οποία μαστίζονται από έλλειψη γιατρών, νοσηλευτών αλλά και άλλων ειδικοτήτων υγειονομικού προσωπικού.

Για να διορθωθεί αυτή η κατάσταση χρειάζεται πραγματική προσπάθεια και πραγματικά κρατικά κονδύλια. Καμιά τέτοια πρόθεση όμως δεν υπάρχει. Το αντίθετο μάλιστα!!! Στόχος τους είναι να μειωθούν τα κρατικά κονδύλια, ώστε η φροντίδα της υγείας του κόσμου να είναι επικερδής για τους ιδιώτες.

Στη Βρετανία, που ανήκει στην ομάδα των κρατών που ονομάζονται οι εφτά πιο ανεπτυγμένες και που κάποτε είχε να επιδείξει ένα ζηλευτό σύστημα υγείας, σήμερα αυτό το σύστημα καταρρέει. Ναι, καταρρέει… πιθανότατα διότι δεν έχει τον Κυριάκο Μητσοτάκη για Πρωθυπουργό.

Το ίδιο το BBC αναφέρθηκε την Πέμπτη που μας πέρασε σε έκθεση που ήταν το αποτέλεσμα μιας έρευνας εννέα εβδομάδων από τον ανεξάρτητο χειρουργό του NHS Lord Darzi.

Του είχε ζητηθεί από το Εργατικό Κόμμα να εντοπίσει τις ελλείψεις στην υγειονομική υπηρεσία.

«Τα ευρήματά του παρουσιάζουν μια σκοτεινή εικόνα μιας υπηρεσίας υγείας η οποία βρίσκεται σε ‘κρίσιμη κατάσταση’ και ‘σοβαρό πρόβλημα’».

Ανάλογη κατάσταση επικρατεί σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.

Για την κατάσταση της ευρωπαϊκής οικονομίας, μέρος της οποίας είναι και η «πετυχημένη» υπό τον Μητσοτάκη ελληνική οικονομία, μίλησε  ο Μάριο Ντράγκι, που διετέλεσε εκτελεστικός διευθυντής της Παγκόσμιας Τράπεζας αλλά και Πρωθυπουργός της Ιταλίας.

Σε έκθεσή του, που κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες, αναφέρει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση «βρίσκεται σε οικονομική υστέρηση σε σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες και θα πρέπει να συνεχίσει την κοινή έκδοση χρέους (να δανείζεται δηλαδή) για να βελτίωση την παραγωγικότητα της…».

Τόσο σοβαρό εκτιμά ότι είναι το πρόβλημα που το χαρακτηρίζει υπαρξιακό.

«Η Ευρωπαϊκή Ένωση», αναφέρει επίσης,  «χρειάζεται επιπλέον επενδύσεις ύψους 750-800 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως - που αντιστοιχεί στο 5% του ΑΕΠ -, πολύ υψηλότερο του 1% - 2% του Σχεδίου Μάρσαλ για την ανοικοδόμηση της Ευρώπης μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο».

«Οι ανάγκες για επενδύσεις είναι τεράστιες», προειδοποίησε ο Μάριο Ντράγκι και αναφέρθηκε σε ανάγκη «δραστικής αλλαγής».

Τα προβλήματα στην οικονομία και σε όλους τους τομείς οικονομικής δραστηριότητας είναι τεράστια. Και προσπαθούν με περικοπές στους μισθούς, με περικοπές παντού να τα ξεπεράσουν, αγνοώντας ότι ακρωτηριάζοντας την οικονομική δραστηριότητα, πετσοκόβοντας την αγοραστική δύναμη σε ένα πλαίσιο που όλοι το κάνουν, ούτε ανταγωνιστικός γίνεσαι ούτε ελπίδα υπάρχει.

Κόβοντας και ράβοντας, αλλά εξαγγέλλοντας και στόχους αντίθετους απ’ αυτά που πραγματικά επιδιώκουν, αισιοδοξούν ότι θα πάνε λίγο πάρα πέρα. Και απ’ ολόκληρη σχεδόν την αριστερά η μόνη αμφισβήτηση που υπάρχει είναι εκείνη ατόμων ή κομμάτων τη δεξιάς αλλά όχι του ίδιου του συστήματος. Χωρίς αλλαγή του οποίου η παγκόσμια κατάσταση θα γίνεται ολοένα και πιο επικίνδυνη, με την ακροδεξιά, τον φασισμό και τον πόλεμο να απειλούν με τεράστιες καταστροφές.